ارباب منی
بح بح ای جااااااانم
شاهی ب جهان ، مثل تو آوازه ندارد
مثل حـــَرَمت هیچ ڪجا ، سازه ندارد
ارباب منی ، جان منی ، شاه شهیدان
مجنون توام ، عشق من اَندازه ندارد ....
بح بح ای جااااااانم
شاهی ب جهان ، مثل تو آوازه ندارد
مثل حـــَرَمت هیچ ڪجا ، سازه ندارد
ارباب منی ، جان منی ، شاه شهیدان
مجنون توام ، عشق من اَندازه ندارد ....
نامٺ شروع مبحث زیباے عاشقی سٺ
حا سین و یا و نون الفباے عاشقے سٺ
هرکس کہ عاشقت شده فهمیده سٺ کہ
تنہا فقط حســـــین ، معـناے عاشقے ست
دیروز پای کلام های ناب یک پیر غلام امام حسین(ع)نشسته بودم که میگفت:
سنت بچه هیاتی این بود :
قبل ازهیات غسل میکردیم یا حداقل وضوداشتیم،
هنگام ورود وهنگام آغاز سینه زدن (لاحول ولاقوت الابالله)میخواندیم.
اذن میگرفتیم وبسم الله وبالله و...میگرفتیم.
ورود به هیات را با دورکعت نماز آغاز میکردیم.
پیراهن مشکی مقدس بود ،هرجایی نمی پوشیدیم، جدااز لباس های دیگر میشستیم.
آخرذکرحسین بر تار پودش خورده بود.
دائم الذکر بودیم، چه خادم چه مستمع.......
اما افسوس که حالا...
دلم میسوزد که نمی توانم از نزدیک بـــبــــــویـــمــت...
عطر سیب حرمت آرزوست ...
حضرت ارباب ، ســــلامٌ عَــلَـــیــــک...
باشد حسین؛ کرببلا مال خوبها
بدها بگو که عقده دل با چه وا کنند
ما هم دل شکسته به دست می رویم تا
ما را غبار صحن و سرای رضا کنند…
«متن کامل شعر در ادامه ی مطلب»
روزی اگر احساس نمودی پر شینی
گه مست ابوالفضل و گهی مست حسینی
بر خاک بزن بوسه نما سرمه چشمت
شکرانه بده زائر بین الحرمینی